ဒီကေန႔ဗမာစစ္တပ္ဟာစစ္စြမ္းရည္နိမ့္က်မႈ၊ဖြဲ႔စည္းပံုအားနည္းမႈ၊အရာရွိအင္အားေဖာင္းပြၿပီးမခိုင္မာမႈေတြ
ဘြားဘြားႀကီးေပၚလာၿပီျဖစ္တယ္။အခုတပ္မ၅ခုကအရင္တပ္မ၁ခုစာဘဲရွိတယ္။စကခ၇ဆိုရင္တပ္မတခု
လံုးလူ၁၀၀၀မျပည့္ဘဲကခ်င္ျပည္တက္သြားခဲ့ရတယ္။ ေနာက္မွသာ အင္အားျဖည့္ေတြ နဲနဲခ်င္းလိုက္ေပး
ရတယ္။၈၈မတိုင္ခင္ကတပ္မတမေရွ႕တန္းထြက္ရင္အင္အား၄၅၀၀တက္လာတာျဖစ္ၿပီး၂၀၀၉ပထမကိုး
တဂြင္မွာတပ္မေတြဗ်ဴဟာေတြအမ်ားႀကီးထိုးထည့္ရေတာ့ေခါင္းေတြမ်ားၿပီးကြပ္ကဲမႈမထိေရာက္ေတာ့ဘူး။
ဒါေတြရဲ႕အေျခခံအေၾကာင္းတရားကတပ္ေတြကိုပရမ္းပတာတအားခ်ဲ႕ခဲ့လို႔ျဖစ္တယ္။၈၈ခုကစခဲ့တဲ့လူထု
ဆန္႔က်င္ေရးလမ္းစဥ္ေၾကာင့္ဗမာလူမ်ဳိးတပ္သားေရေသာက္ျမစ္လဲျပတ္ေတာက္သြားတယ္။ဒါေပမဲ့
တဖက္မွာေတာ့အခြင့္အေရးေမွ်ာ္ကိုးၿပီးဝင္လာတဲ့စစ္ဗိုလ္ေတြတအားမ်ားလာတယ္။DSA/DSTA/DSMA
စစ္ေက်ာင္းေတြေပါင္းလိုက္ရင္တႏွစ္ကို ဗိုလ္ေလာင္း၃၀၀၀-၅၀၀၀အထိေခၚခဲ့တယ္။တႏိုင္ငံလံုးကဆန္႔
က်င္ေနလဲစစ္ဗိုလ္မိသားစုေတြနဲ႔ေဆြမ်ဳိးေတြကေတာ့ေထာက္ခံေနေအာင္၊ေနာင္တခ်ိန္ခ်ိန္ေရြးေကာက္ပြဲ
လုပ္ရင္လဲမဲရေအာင္ဆိုတဲ့ေရရွည္အျမင္နဲ႔လုပ္ခဲ့တာျဖစ္တယ္။စီနီယာေတြကေတာ့အက်င့္ပ်က္ျခစားၿပီး
ဗမာျပည္မွာဘယ္တံုးကမွမရွိခဲ့ဖူးတဲ့စစ္ဗိုလ္သူေဌးႀကီးေတြျဖစ္လာတယ္။အဂၤလိပ္ေခတ္ကမြန္သူေဌးဦး
နာေအာက္၊ဖဆပလေခတ္ကဗမာသူေဌးပဲခူးဦးစိန္ဝင္းတို႔ထက္အဆရာေထာင္မကခ်မ္းသာတဲ့ေဘာင္း
ဘီဝတ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ားခ်ိတ္ထမိန္ဝတ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေဟာင္းမ်ားေပၚလာတယ္။ေအာင္ေသာင္း၊ၫြန္႔တင္၊ထြန္း
ၾကည္၊တင္ေအး၊ေရႊမန္းတို႔ကိုမွီတဲ့အရပ္သားခ႐ိုနီမရွိေသးပါဘူး။
အဲဒါနဲ႔ဆန္႔က်င္ဘက္မွာေတာ့တပ္ေအာက္ေျခကတအားဆင္းရဲ၊ငတ္ျပတ္ေနတယ္။အပစ္ရပ္ေခတ္မွာလမ္း
ေဖာက္လယ္လုပ္ျခံစုိက္စသျဖင့္ဖက္တိတ္ေတြဘဲမ်ားခဲ့တယ္။ေျမသိမ္းရ၊ဗိုလ္က်ရလို႔ေအာက္ေျခတပ္ထုနဲ႔
ေအာက္ေျခလူထုရန္တိုက္ခံရတယ္။ဒါေၾကာင့္တပ္မွာစိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာထိခိုက္ၿပီးလူထုစည္းကမ္းလဲပိုပ်က္
လာတယ္။ဗမာစစ္တပ္ရဲ႕စစ္ေျမျပင္သံုးဖိုင္ဘာခေမာက္နဲ႔က်ည္ကာေတြဟာတ႐ုတ္ဆီကႏိုင္ငံေတာ္အဆင့္
ဝယ္တာမဟုတ္ဘဲေအာက္ကကုမၸဏီငယ္ေတြဆီကေပါေခ်ာင္ေကာင္းဝယ္လို႔ဂ်င္းထည့္ခံရတယ္။၃-၄လ
ၾကာရင္ခေမာက္အသားေတြအလိုလိုကြာက်ေႂကြက်လာတာ၊က်ည္ကာအကႌ်လဲတိုင္မွာခ်ိတ္ၿပီးပစ္စမ္းၾကည့္
ေတာ့ေျဖာင္သြားတာေတြေတြ႔လို႔အထက္ကိုသတင္းပို႔ေပမဲ့ေရွ႕တန္းမွာအတင္းဝတ္ခိုင္းၿပီးတက္ခိုင္းခဲ့တယ္။
ကကဝယ္ကိုေသခ်ာစစ္လိုက္ရင္ေပၚပါတယ္။
လား႐ႈိးကရမခတိုင္းစစ္ဌာနခ်ဳပ္ကိုဘယ္သူပုန္မွဝင္ပစ္တာမဟုတ္ဘဲေရွ႕တန္းမသြားရေအာင္ကိုယ့္ဟာကိုယ္
အၾကံအဖန္လုပ္တာလို႔တပ္ထဲမွာနဲ႔လူထုထဲမွာသတင္းထြက္ေနတယ္။ေလာက္ကိုင္မသြားရေအာင္စစ္႐ံုးကို
လာဘ္ထိုးရတာ၊ေရွ႕တန္းမသြားရဘဲသင္တန္းပါေအာင္လာဘ္ထိုးရတာ၊ေဆးက်ေအာင္စစ္ဆရာဝန္ကို
လာဘ္ထိုးရတာေတြလဲေက်ာ္မေကာင္းၾကားမေကာင္းအပုပ္နံ႔ထြက္ေနတယ္။၁၀၅မမက်ည္တလံုးတန္ဖိုးက
ျပည္တြင္းထုတ္ဆိုရင္က်ပ္၂သိန္းေက်ာ္ၿပီးျပည္ပလုပ္ဆိုရင္က်ပ္၃သိန္း၈ေသာင္းေလာက္ရွိတယ္။ကိုးကန္႔
စစ္ပြဲမွာအဲ့ဒီ၁၀၅မမေဟာင္ဝစ္ဇာကိုတရက္က်ည္၄၅၀၀၀ပစ္ခဲ့တယ္။အလားတူတန္ဖိုးႀကီးတဲ့၁၂၀မမေမာ္
တာက်ည္၊
ပိုေစ်းႀကီးတဲ့၁၂၂မမေဟာင္ဝစ္ဇာက်ည္၊၁၅၅ မမေဟာင္ဝစ္ဇာက်ည္ေတြ၊ဒံုးက်ည္ေတြလဲအမ်ား
ႀကီးျဖဳန္းခဲ့ေသးတယ္။
တပ္မ၆၆ခြန္နစ္ရင္းကိုေလယာဥ္-ရဟတ္ယာဥ္နဲ႔မိတၳီလာ-လား႐ႈိး-ေလာက္ကိုင္ပို႔ရတာ၊ရခိုင္မွာAA တပ္ထ,
လာေတာ့စကခ(၉)ငါးရင္းကိုလဲရဟတ္ယာဥ္-ေလယာဥ္နဲ႔ေလာက္ကိုင္-လား႐ႈိး-မိတၳီလာစစ္ေတြအျမန္ျပန္
ပို႔ရတာ၊တင့္ကားအားမတ္ကားေတြသံုးတာ၊ဒီတင့္ကားေတြအတြက္ေလာင္စာဆီစုပံုထားတာမရွိလို႔လား႐ႈိုး
ကေလာက္ကိုင္ကိုရဟတ္ယာဥ္နဲ႔ပို႔ရတာ၊ေလယာဥ္ရဟတ္ယာဥ္ေတြနဲ႔ေလေၾကာင္းပစ္ကူေပးရတာေတြက
တန္ဖိုးႀကီးတဲ့ေလာင္စာဆီေတြအမ်ားႀကီးျဖဳန္းခဲ့ရတယ္။ခ်ဳပ္ၾကည့္လိုက္ရင္ကိုးကန္႔စစ္ပြဲဟာႏိုင္ငံေတာ္ဘ
႑ာေဒၚလာ၃.၂မွ၃.၈ဘီလီယံၾကားျဖဳန္းတီးပစ္ခဲ့တာျဖစ္တယ္။
ကိုးကန္႔စစ္ပြဲမွာကုန္သြားတဲ့စစ္လက္နက္ခဲယမ္းျပန္လည္ျဖည့္တင္းေရးနဲ႔ပါကစၥတန္ဆားဘီးယားကအသစ္
ဝယ္ယူေရးအတြက္ေဒၚလာအမ်ားႀကီးလိုေနေတာ့CBဘဏ္ကခင္ေမာင္ေအးနဲ႔ကေမၻာဇဘဏ္ကေအာင္ကိုဝင္း
တို႔ကအဓိကထြက္ဝယ္ေနရၿပီးေဒၚလာေစ်းမၾကံဳစဖူးတက္လာတယ္။CBကေဒၚလာသန္း၂၀၀ရလိုက္ၿပီး၊
ကေမၻာဇဘဏ္ကသန္း၄၀၀ဝယ္ခဲ့တယ္။
ပြိဳင့္၂၂၀၂လို႔ဗမာတပ္ကေခၚတဲ့နန္က်င္းမင္ကိုပစ္တဲ့အေျမာက္ဆံဟာတရက္ကို၄-၅၀၀၀ရွိၿပီးတခါတေလ
၆၀၀၀-၇၀၀၀အထိရွိတယ္။တမိနစ္ကို၃၄၀၀က်တဲ့အထိရွိတယ္။ေတာင္တခုလံုးမီးေတာင္ေပါက္ကြဲသလိုျဖစ္
ေအာင္အေျမာက္ေတြနဲ႔ပစ္တာကိုကိုးကန္႔ပေလာင္နဲ႔ရခိုင္တပ္ေတြကရက္ေပါင္းမ်ားစြာၾကံ႕ၾကံ႕ခံႏိုင္ခဲ့တယ္။
ဗမာစစ္တပ္ကေရာ၊တ႐ုတ္ PLA တပ္ကပါ လက္ဖ်ားခါခဲ့တယ္။ ကိုးကန္႔လူထုထဲမွာလဲ သူရဲေကာင္းေတြ
ျဖစ္သြားခဲ့တယ္။အခုေတာ့ကိုးကန္႔တပ္ေရာတအာင္းတပ္ေရာသံလြင္အေရွ႕ျခမ္းကိုးကန္႔နယ္ေျမမွာအေျခတ
က်ျဖစ္သြားၿပီးႏွစ္ဖြဲ႔စလံုးဟာတပ္ရင္းအသစ္ေတြဖြဲ႔ႏိုင္ခဲ့တယ္။အရင္ကဖံုဂိုဏ္းနဲ႔မတည့္တဲ့ယန္ဂုိဏ္းအပါအ
ဝင္ကိုးကန္႔ၾကားလူေတြေရာလူထုေတြပါMNDAAကိုေထာက္ခံေနၾကတယ္။ေတာင္ေပၚေတြေရာကြင္းေတြမွာ
ပါလႈပ္ရွားႏိုင္အေျခခ်ႏိုင္ၿပီျဖစ္တယ္။အထူးသျဖင့္ရခိုင္တပ္အတြက္လဲအမ်ားႀကီးအက်ဳိးရွိသြားတယ္။ရခိုင္
ျပည္မွာေကာင္းေကာင္းအေျချပန္ခ်ႏိုင္ၿပီးကခ်င္စစ္ပြဲနဲ႔ကိုးကန္႔စစ္ပြဲေတြထဲကအဖိုးမျဖတ္ႏိုင္တဲ့စစ္အေတြ႔အ
ၾကံဳအမ်ားႀကီးရသြားတယ္။အခုဆိုရင္ပေလာင္တပ္ကခ်င္တပ္ေတြဟာရွမ္းေျမာက္ကားလမ္းမေတြေပၚ
လြတ္လြတ္လပ္လပ္သြားလာေနႏိုင္ၿပီျဖစ္တယ္။ဗမာနယ္စပ္ခ်င္းေရႊေဟာ္ဘက္မွာယန္ဂိုဏ္းနဲ႔ဗမာအာဏာ
ပိုင္ေတြနဲ႔တ႐ုတ္နဲ႔အထူးစီးပြားေရးဇံုလုပ္ဖို႔စီမံကိန္းခ်ထားတာလဲကိုးကန္႔စစ္ေၾကာင့္ပ်က္သြားသလိုယန္မိုးလ်ံ
ပါတီေထာင္ေရြးေကာက္ပြဲဝင္ဖို႔အစီစဥ္လဲပ်က္သြားတယ္။ကိုးကန္႔စစ္ဆင္ေရးတခုလံုးကမင္းေအာင္လႈိင္ရဲ႕စီမံ
ခ်က္ျဖစ္လို႔ဆံုး႐ႈံးမႈေတြအတြက္ကစထမႉးေအာင္သန္းထြဋ္ကိုလဲျဖဳတ္ဖို႔ခက္၊ရမခတိုင္းမႉးေအာင္စုိးကိုလဲအေရး
ယူဖို႔ခက္ျဖစ္ေနတယ္။ဒါေၾကာင့္ဗမာ့တပ္မေတာ္တခုလံုးရဲ႕အေျခအေနဆုိးမႈမွာအဓိကတာဝန္ရွိတာမင္း
ေအာင္လႈိင္ဘဲျဖစ္တယ္။
(လက္ရွိအေျခအေနနဲ႔တ႐ုတ္ေပၚလစီကိုအပိုင္း-၃မွာဆက္ဖတ္ပါ)
ေအာင္သဇင္
မွတ္ခ်က္*** ေအာင္သဇင္၏ေဆာင္းပါးကိုမိုးမခသတင္းဝဘ္ဆိုဒ္မွကူးယူေဖၚျပထားပါသည္။
မူရင္းလင့္.....
Rate this posting:
{[['
']]}
']]}
No comments:
Post a Comment